خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
نقدی بر یک نمایش سوپرفمینیستی؛
این روزها در تالارحافظ نمایش «هم هوایی» به کارگردانی افسانه ماهیان در حال اجرا است. نمایشی که در آن، در مقاطع مختلف تاریخی سه دهه اخیر ایران، دیدگاههای فمینیستی و تاکید بر حق پایمال شده زنان در جامعه ایرانی در قالبی اغراق آمیز روایت می شود. متاسفانه سطحی بودن دیدگاه نمایشنامه نویس، کار را به سمت گرته برداری سطحی از بحثهای مثلا روشنفکرانه در مورد پایمال شدن حقوق زنان توسط مردان متعصب، یکسونگر، خشن و بی رحم ایرانی سوق داده است و صدالبته که این گرته برداری نیز کاملا در خدمت اندیشه و ایدئولوژی فمینیستهای غربی است.
***آیا این توهین به عباس دوران نیست؟!
اولین شخصیت مرد نمایش که همسرش درباره او در قالبی مونولوگ وار روبه تماشاگر حرف می زند «سعید» است که شنیده شده براساس شخصیت خلبان شهید «عباس دوران» خلق شده است. او تنها شخصیت مرد تا حدی مثبت نمایش است که در عملیات شهادت طلبانه ای با هواپیمایش در بغداد به شهادت می رسد و نگاه ضدجنگ کارگردان این ذهنیت را در مخاطب وجود می آورد که علیرغم کار بزرگی که او انجام می دهد در خور نامش برای خانواده و میراثش احترام و پاسداشتی قائل نشده اند و زنش تنها و بی کس در انبوهی از مشکلات گرفتار شده است. کارگردان این تنهایی را مجالی می کند برای اینکه به مانند ده ها اثر شبه روشنفکرانه از بدیهای جنگ بگوید و اینکه جنگ پدیده ای شوم است اما حتی یک واژه هم درباره تحمیلی بودن این جنگ حرفی زده نمی شود! بنظر میرسد این دسته کار ها هدفمند اما ذلیلانه است و نمی تواند مقام شامخ شهدا و ورشادت های ارتش غیور را در دفاع مقدس مخدوش سازند ولی هوشیاری بیشتر مسولین فرهنگی را می طلبد
نظرات شما عزیزان:
ادامه مطلب